ذهن من
ذهن من چون تاب است
می نشینند بر آن
کودک دیروزم،من امروزم،کودکانم فردا
کودک دیروزم بی پرواست. می فشارد پایش تا برود بالاتر
کودکانم فردا ،گیسوان داده به باد شاد و سرمستند.
من امروز نشسته در میان
نگران ،
که مبادا طناب این تاب پاره شود.
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد