معصومه

تنهام،دلم گرفته، 

و باز در نهایت دلتنگی به یاد مادربزرگم افتادم. 

زنی که فکر کنم خدا موقع آفرینشش قاط زد و موجودی مابین فرشته وآدم آفرید. ما خیلی همدیگر را نمی دیدم  شاید هفته ای یکی دو بار . چون پدر بزرگ بداخلاقی داشته و دارم که کمتر اجازه می داد مادربزگم حتی به خانه بچه هایش برود. ولی  توی همان دیدارها و صحبت های کم همه مهربانی و خوبی که داشت را نثار ما میکرد. بچه که بودم بعضی از شبها که خانه شان می ماندم برای من و خاله ام که سه سال از من بزرگ تر بود داستانهایی از جن می گفت و ما با وجود اینکه می ترسیدیم  باز هم می خواستیم تعریف کند .

من همیشه فکر می کردم هیچ وقت تحمل از دست دادنش را ندارم .اما چهار سال پیش که مثل همه زندگیش مظلومانه تصادف کرد و از این دنیا رفت خیلی راحت مرگ و فقدانش را پذیرفتم .مثل مادر و خاله و دایی هایم ضجه نمی زدم انگار یک امر طبیعی رخ داده باشد و راستش هنوز هم دلیل این واکنشم را نمی دانم. 

 هر بار خیلی دلتنگ می شوم به یادش می افتم و دلم هوایش را می کند .

نظرات 3 + ارسال نظر
فرحان جمعه 13 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 12:49 ق.ظ http://navdon.blogsky.com

قبلا هم قشنگی دوست داشتنش رو حس کرده بودم اما از وقتی اومدم خوابگاه و هر هفت هشت روز یکبار خودش بهم زنگ میزنه و نگران غذا و سلامتیمه بیشتر حس میکنم که دوستم داره و دوستش دارم.
مادرجونم رو میگم... دوسش دارم
خدا روح مادربزرگت رو شاد کنه(البته فضولی کار خدا به من نیومده)

فوری شنبه 14 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 11:55 ق.ظ

ای بابا..
ننه معصوم با اون عینکش که هر چی بهش می گفتی می خندید
ننه جون خوش به حالت که مردی

مسافر مه دوشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 10:45 ق.ظ http://mosafer-meh.blogspot.com/

خدا بیامرزدشون. مادربزرگها خیلی عزیز و مهربون و دل پاک هستن. مادربزرگ بابام که فوت کردند من هنوز بچه بودم ولی یادمه که پسرهاشون قبل از مراسم هفته دور هم جمع شده بودن و حرف میزدن و گاهی هم میخندیدن، یکی بهشون تذکر داد و در جواب اون فرد گفته شد که در مراسم آدمای خوب، مردم خیلی عزادار باقی نمیمونن! راست و دروغش را نمیدونم!!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد