لاکپشتم مرد

یه بار یه نفر به وبلاگم سر زده بود و توی نظرش گفته بود :وبلاگت شلوغ پلوغه

نمیدونم شاید اینطور باشه چون توش همه چی نوشته میشه شعر و متن از دیگران و از خودم و احتمالا این از اصول وبلاگ نویسی به دور باشه.

اما من این وبلاگو درست کردم تا هر چیزی که دوست دارم توش بنویسم مثل یه دفترچه خاطرات .

الانم چیزی که می خوام بنویسم اینه که:

یه لاکپشت کوچولو داشتم که چند روز پیش مرد.

من به حیوانات علاقه زیادی دارم تو خونه دوتا مرغ عشق دارم و یه آکواریوم پر از ماهی .شرایط نگه داری حیوون خونگی دیگه ای رو ندارم وگرنه سگم خیلی خیلی دوست دارم و شاید یکی بخرم.

به لاکپشتها علاقه زیادی دارم. از سلانه سلانه راه رفتنشون خوشم میاد و کیف می کنم وقتی دهنشون رو دو برابر کلشون باز می کنن تا یه گاز به کاهو بزنن.برای همین چند ماه پیش شوهرم برام یه لاکپشت کوچیک خرید.گذاشتمش تو باغچه و هر روز یا دو روز یه بار براش برگ کاهو می بردم .چند روز پیش براش کاهو بردم دیدم برعکش شده افتاده روی پله .وقتی برش داشتم دیدم بدنش سفت شده و دیگه با دیدن من سرشو نکشید تو و چشاش بی حرکت بود و خشک.

دلم از غصه ترکید.

هزار بار به خودم لعنت فرستادم که چرا زودتر بهش سر نزدم. آخه خدایا چرا باید این بدبختا وقتی برعکس میشن نتونن برگردن سرجاشون و زجرکش بشن؟