1

وقتی شب از من رم می کند

ماه چشمانش را چون گرگی در تاریکی به من می دوزد

کودکی

از سایه ذهنم بیرون جهیده

دنیایش را با چاقویی تیز خراش می دهد

نوجوانی

ادرار کف کرده اش را همه جا می ریزد

و زنی

دائما خود را سنگسار می کند.

2

اینجا زنی است 

که هر روز وقتی روی ساعت دوازده می ایستد

آرزو می کند کمی از انتها را ببیند اما،

با تلنگر زمان به پایین سرازیر شده

 تیک تیک کنان دور بعد آغاز می شود.

3

حلقه

زنجیر

هیچ

هیچ

هیچ