این روزها دارم کتابی در زمینه نقد ادبی می خونم .قسمتی از کتاب به نقد روانشناسانه اشاره کرده و نظریات فروید رو توضیح داده. وقتی نظریه نا خود آگاه رو خوندم،فهمیدم چرا زنی در ۳۵ سالگی می خواهد شاعر شود و به کلاس شعر میرود.نوازندگی می کند و در نهایت تصمیم دارد به کلاس آواز برود.
مثل اینکه این علائق موفق شده اند خود را با به در و دیوار کوبیدن و لگد زدن به قسمت خودآگاه و آدم وار منتقل کنند.
خواهشا اون سه تاره رو به در و دیوار نکوبی، ص د .
وتشکرازتشکرت.
بنظرم نمیشه همه بازیگوشی های ذهنو پای ناخودآگاه گذاشت.
تو بهشون اهمیت میدی و این عالیه.در ضمن پوری راس میگه حواست به سه تار باشه
این ماله مسیحات