مدتهاست که دلم می خواهد من هم وبلاگی داشته باشم و بتوانم هر آنچه دلم می خواهد بنویسم.من هیچ وقت دفترچه خاطراتی نداشته ام .خیلی وقتها کلمات جملات نوشته وار در ذهنم ردیف میشوند و همیشه میگویم بعدا مینویسم مثلا صبح که از خواب بیدار شدم اما صبح یا بعدا اون حس از بین رفته.و دریغ از حتی یک جمله.حس نوشتن بیشتر مواقعی در وجود من اوج میگیرد که خوشحالم یا ناراحت و افسرده یا در بهترین حالت نوشته ای را می خوانم و احساس میکنم که خیلی نزدیک است به حرفهای من، به روحیات من، به احساس من.آنوقت حس درونی نوشتن غلیان میکند .میدانم که خیلی سواد نوشتن ندارم خیلی پر نیستم و شاید همین بارها مرا باز داشته .اما این بار مصمم هستم.
واسه نوشتن نیاز نیست آدم پر باشه
بعضی ها درد دل می کنند
بعضی خاطره می نویسند
بعضی برای سرگرمی
در هر صورت حالا که شروع کردید موفق باشید
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآاخ جــــــــــــــــــــــــــــــــــــون
خوشحالم که بالاخره وبلاگ خوندنت باعث شد خودتم یه وبلاگ بزنی
تبریک میگم
تمام مطلباتون رو خوندم و بعضی ها رو هم نظر گذاشتم
وبلاگتون جزو سه چارک بالایی بود ـ وقتی مطلبی می زارید در وبلاگ های دیگه کامنت بذارید که بیان بخونن
نوشتن رو واقعا خوب انجام می دین برای همین سعی کنید بین افکارتون و شعر نوشتن رو پل کنید ــ یعنی وقتی سرگردونید برای اینکه یه فکری دارین سعی کنید هرچی که سر قلمتون اومد رو تند تند بنویسید و زیاد و با جزیات فراوان بنویسید که وقتی تموم شد حس تازه متولد شدن بهتون دست بده
و بعد شعرتون رو از اون استخراج کنید
هر یه صفحه یک تا سه سطر
نه بیشتر
ی چیزی که در کل شعراتون می بینم حس سنگین ادبی بودن هست
توصیه می کنم هفته نامه همشهری جوان و چلچراغ رو یه مدت بخونید تا اجتماعی نوشتن و در عین حال ادبی نوشتن دستتون بیاد ــ کتابهای مصطفی مستور رو هم بخونید - از انتشارات چشمه هم هرچی کتاب دیدین یه نگاه بهش بندازید تا شعراتون در عین ادبی بودن ملموس تر بشه
همیشه شعرتون رو از ابتدا شروع می کنید و در انتها هم تموم می کنید
یه بار شعرهایی که دوست دارید رو از آخر به اول بخونید و می بینید از آخر هم شعر هستند
از ابتدا شروع نکنید و در انتها هم تموم نکنید از یه جایی شروع کنید و از یه جای دیگه سر در بیارید یه جای دیگه تمومش کنید مثل مثلا اینکه در نوشته هاتون دیدم که از خانواده تون شروع کردین و یه دور تو خاطرات زدید و رفتید بیمارستان و برگشتید به خونه و به قضایای شبونه ختمش کردید همین کار رو در شعر بکنید
کار های فرمی بکنید بریا شناخت این جور کارهها در انتدا همین کلمه
فرمالیست
رو سرچ کنید
این چندتا کلمه رو سرچ کنید هم سایت و هم تصویر و در کتب هم دنبالش باشید
امپرسیونیسم
اکسپرسیونیسم
سورئالیسم
رئالیسم
سانتیمانتالیسم
رمانتیسم
ایماژیسم
و ... که بعدا و کم کم که به ذهنم اومد براتون می نویسم
خداحافظ و خدا حافظ را بیامرزد که اینطوری ما رو گذاشته سر کار