یکی از دوستان نوشته بود رفته مسافرت و فارغ شده از دلمشغولی های روز مره اش.
دارم به این فکر می کنم که چطور می شود در یک سفر چند روزه رها شوی از وابستگیها و دلمشغولیهای روز مره زندگیت .شاید برای آقایان امکان پذیر باشد.
این چند مدت آرزو می کنم کاش بتوانم بروم جایی دور از شهرم.مثلا کیش، کنار دریا( می گویم کیش چون خیلی تحمل سرما را ندارم و دریایش هم قشنگ تر است) ،بعد بتوانم ساعتها رو به روی دریا بنشینم و فکر خود را آزاد کنم از قید و بندها ی زندگی.
و لی احساس می کنم ذهن یک زن ، یک مادر نمی تواند حتی برای چند روز رها باشد.
پس چکنم؟
می فهممت. چقدر دلم این روزا تنهایی می خواد.
منم ببر با خودت،قول میدم مزاحم تنهاییت نشم،قول میــــــــدم
به نظر من در زندگی اگر هدفی وجود داشته باشد فرقی نمی کند تنهایی و احساس تنهایی بخشی از زندگی زمینی است و نتیجه آن با ارزش است ولی اگر بخواهی باری بهر جهت و رها از هر چیز و هر قید و بندی (لاابالی) باشی آنوقت مطمین باش به نوعی خودمان را بازی و فریب داده ایم
بهتری خانومی؟
سلام عزیزم.آره خوبم.هزار بار ممنونم.